Uzależnienie od alkoholu
Proces zdrowienia z choroby alkoholowej uzależniony jest przede wszystkim od chęci i dobrej woli zainteresowanego.

Więcej o terapii

+48 698 030 510

Prawdopodobnie już od wielu lat picie alkoholu niepokoi Ciebie i Twoich bliskich. Mimo rozmaitych usprawiedliwień i tłumaczeń tak naprawdę w głębi duszy czujesz, że coś zmieniło się, że kiedyś piłeś inaczej (mniej, krócej, rzadziej), że mogłeś decydować o swoim piciu, miałeś nad nim kontrolę, nie ponosiłeś z tego powodu tylu strat. Od pewnego czasu czujesz, że ciągnie Cię do picia. Pijesz dłużej i więcej. Kiedy przestajesz pić czujesz się fatalnie. Pocisz się, odczuwasz drżenie rąk, czasami całego ciała, pojawiają się bóle mięśni, osłabienie, niepokój, niecierpliwość I lęki. Wiesz, że kiedy wypijesz z rana piwo lub inny alkohol poczujesz się lepiej, robisz to systematycznie. Możesz od pewnego czasu wypić dużo alkoholu, więcej niż inni. Twój organizm poprzez wieloletnie picie ma dużą tolerancje na alkohol. Z powodu picia masz wiele przykrości, problemów w rodzinie, pracy, konflikty z prawem. Czujesz się coraz bardziej osamotniony, nierozumiany – to również konsekwencje twojego picia, ale Ty wolisz je widzieć jako splot nieszczęśliwych przypadków, czy skierowane przeciwko Tobie działania innych ludzi. To co dzieje się z Tobą i Twoim piciem medycyna nazywa uzależnieniem od alkoholu, które jak inne choroby daje się zdiagnozować i leczyć.

Podejrzewasz u siebie chorobę alkoholową?
Zapraszamy do diagnozy.

  1. Czy kiedy nie pijesz alkoholu jakiś czas doświadczasz trudnego do opanowania pragnienia napicia się alkoholu i towarzyszy temu niepokój, rozdrażnienie lub zdenerwowanie, a może masz poczucie, że nie wytrzymasz długo bez alkoholu?
  2. Czy zdarzyło się, że pomimo, iż wielokrotnie mówiłeś sobie „to już ostatni raz” bądź „od jutra nie piję” to i tak wracałeś do picia za jakiś czas i piłeś alkohol bez żadnych zahamowań, szkodząc przy tym sobie i innym? Nie raz nie wiedziałeś tak naprawdę kiedy skończysz pić, ile wypijesz i co będziesz wtedy robił?
  3. Czy zauważyłeś(aś) u siebie zmianę tolerancji na alkohol. Kiedyś upijałeś(aś) się kilkoma kieliszkami, dziś potrzebujesz np. całej butelki, aby uzyskać taki stan jakiego pragniesz. A może jest tak, że kiedyś mogłeś wypić „morze alkoholu” i nie było tego widać, obecnie już po niewielkiej ilości jesteś nietrzeźwy(a)?
  4. Czy kiedy przerywasz picie alkoholu występują u Ciebie: bezsenność, pocenie się, stany lękowe, drżenie rąk, a może omamy wzrokowe lub słuchowe?
  5. Czy zdarzyło się, że piłeś alkohol pomimo widocznych szkód jakie on wyrządza w Twoim życiu?
  6. Czy po wypiciu niewielkiej ilości alkoholu masz nieodpartą chęć na dalsze picie i nie wiesz ile wypijesz i kiedy skończysz?
  7. Czy „przypadkiem” nie wybierasz spotkań, miejsc, osób, o których wiesz, że dają możliwość wypicia?
  8. Czy potrafisz poprzestać na jednym dniu picia, czy może trwa to kilka dni, tygodni miesięcy?
  9. Czy robisz przerwy w piciu, aby udowodnić sobie i innym, że nie jest z Tobą tak źle?
  10. Czy miewasz tzw. „urwane filmy”?
  11. Czy miewasz wyrzuty sumienia, a później pijesz żeby ich nie czuć?
  12. Czy masz poczucie, że tracisz rodzinę, a może już ją straciłeś(aś)?
  13. Czy siadasz za kierownicę po spożyciu alkoholu, a może już miałeś(aś) kolizję lub wypadek samochodowy wynikający z Twojego stanu – masz jeszcze prawo jazdy?
  14. Czy chodzisz do kina, teatru, czytasz książki, słuchasz muzyki, cieszysz się życiem, czy może spędzasz wieczory z „najlepszym przyjacielem” kuflem lub kieliszkiem?
  15. Czy odczuwasz bóle wątroby? Trzustki?
  16. Jak wygląda Twoja potencja? – Pamiętaj, że po czterdziestce 80% mężczyzn, pijących duże ilości alkoholu staje się impotentami.
  17. Czy planujesz kolejne picie? Czy układasz sobie w głowie jak to będzie, gdzie I z kim?
  18. Czy zdarzyło się jakoś ostatnio, że miałeś kupić coś swoim bliskim, myślałeś o tym, było to dla Ciebie ważne, ale nie kupiłeś bo musiałeś kupić alkohol?
  19. Czy potrafisz się skoncentrować na pracy, a może myślisz: „ co się odwlecze to nie uciecze”, a dzięki temu miałeś czas na i tak na zasłużonego drinka?
Jeżeli odpowiedziałeś(aś) sobie TAK na 3 pytania,
to znak, że potrzebujesz fachowej pomocy,
że alkohol nie jest dla Ciebie sprawą obojętną.
Jeśli zdecydujesz się na szukanie pomocy zadzwoń
– POMOŻEMY CI –
Uzależnienie jest chorobą chroniczną, przewlekłą, postępującą. Oznacza to, iż człowiek uzależniony już nigdy nie będzie umiał zażywać danego środka w sposób kontrolowany bez ponoszenia kosztów z tym związanych. To, że choroba ta jest nieuleczelna i śmiertelna nie oznacza wcale braku możliwości zatrzymania jej. Nieuleczalna nie znaczy niezaleczalna. Można to zrobić przez pełną abstynencję, która daje nam możliwość zaleczenia i powstrzymania dalszego rozwoju choroby oraz stopniowy powrót do zdrowia. Uzależnienie obezwładnia człowieka całkowicie w sferze duchowej, emocjonalnej, fizycznej i psychicznej, doprowadzając go do stopniowej degradacji i śmierci.

Objawy alkoholizmu

Aby móc mówić o uzależnieniu od alkoholu muszą wystąpić minimum trzy z następujących objawów:

  • silna, natrętna potrzeba spożywania alkoholu (tzw. głód alkoholowy)
  • upośledzona zdolność kontrolowania picia alkoholu
  • picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania
  • objawy abstynencyjne (drżenie mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, tachykardia, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenia źrenic, wzmożona potliwość, padaczka, zaburzenia snu, nastrój drażliwy lub obniżony)
  • zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzeba spożywana większych dawek alkoholu dla wywołania oczekiwanego efektu),
  • picie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości dla zdrowia pijącego.

Fazy choroby

Amerykański lekarz  Elvin Morton Jellinek jako pierwszy podzielił proces powstawania choroby na fazy:
  • Faza wstępna prealkoholowa, trwająca od kilku miesięcy do kilku lat, zaczyna się od konwencjonalnego stylu picia. Człowiek odkrywa, że picie alkoholu nie tylko daje przyjemne doznania, ale także łagodzi przykre stany emocjonalne. Wzrasta tolerancja na alkohol.
  • Faza ostrzegawcza – zaczyna się w momencie pojawienia się luk pamięciowych.
  • Faza krytyczna – rozpoczyna się od utraty kontroli nad piciem.
  • Faza przewlekła – zaczyna się wraz z wystąpieniem wielodniowych ciągów.

Powikłania przy chorobie alkoholowej

Nadużywanie alkoholu niesie ze sobą powikłania takie jak:

  • marskość wątroby
  • zapalenie żołądka, wrzody żołądka
  • niedożywienie i wyniszczenie
  • podwyższone ciśnienie
  • choroby serca
  • zaburzenia psychiczne: majaczenie, halucynoza

Niektóre konsekwencje nadużywania alkoholu:

Układ Nerwowy

Układ nerwowy jest wyjątkowo wrażliwy na działanie alkoholu etylowego, a szczególnie jego metabolitów. To właśnie w układzie nerwowym najwcześniej I najwyraźniej ujawniają się skutki neurotoksycznego działania etanolu. Na powstawanie patologicznych zmian w tym układzie wpływają dodatkowo, spowodowane przez alkohol, niedobory witaminowe (głównie witamin z grupy B – tiaminy, biotyny, kwasu pantotenowego i pirydoksyny).

Ośrodkowy układ nerwowy

Stanowią: mózg i móżdżek, rdzeń przedłużony i rdzeń kręgowy. Dojrzały mózg ma do dyspozycji około 100 bilionów neuronów w połączeniu z 1 trylionem komórek glejowych. Mniej więcej od 35 roku życia człowiek traci około 100 000 neuronów każdego dnia. Pomimo tych strat, sieć pozostałych neuronów, wypełnia bez zakłóceń swoje zadania. Sytuacja ta ulega jednak istotnej zmianie na skutek wpływu czynników zewnętrznych takich jak np. urazy, zaburzenia krążenia mózgowego, zmiany zwyrodnieniowe, zakażenia czy zatrucia (m.in. alkoholem). U osób spożywających duże ilości alkoholu, tomografia komputerowa wykazuje w ośrodkowym układzie nerwowym, w 50 – 90% przypadków, poszerzenie układu komorowego oraz zaniki korowe głównie w okolicach skroniowych i czołowych. Przegląd kilkudziesięciu programów badawczych, w których wykonano w sumie badania komputerowe u 2270 osób, wykazał zaniki korowo – podkorowe u 67,9% badanych. Wiele badań wykazało również, że występują one najwyraźniej w zespole (psychozie) Korsakowa. Jednocześnie zaobserwowano częściowe cofanie się tych zmian po ograniczeniu picia alkoholu. Ponieważ zgodnie z obowiązującą terminologią słowo zanik oznacza coś nieodwracalnego zaproponowano, aby w przypadku zmian odwracalnych używać określenia obkurczenie mózgu („brain shrinkage”). Stwierdzane w badaniach zmiany są wynikiem nie tylko uszkadzającego działania alkoholu i jego metabolitów na mózg, ale także wielu różnych czynników towarzyszących zespołowi uzależnienia od alkoholu (m.in. urazy, wahania ciśnienia krwi, zaburzenia przepływu krwi przez mózg w stanach upicia, okresy bezdechu w stanach głębokiego zatrucia, różnego rodzaju schorzenia, niedobory żywieniowe itp.). Ze zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym związane jest także występowanie drgawkowych napadów abstynencyjnych nazywanych często padaczką alkoholową. Efektem organicznego po alkoholowego uszkodzenia mózgu są: encefalopatia Wernickego (Zespół Wernickego – Korsakowa), otępienie oraz nieamnestyczne upośledzenie funkcji poznawczych i pamięci.

Układ pokarmowy

Śluzówki

Najczęściej spotykane w układzie pokarmowym zmiany to przewlekłe stany zapalne błon śluzowych jamy ustnej, przełyku, żołądka i dwunastnicy, zaburzenia perystaltyki przełyku i jelit oraz upośledzone wchłanianie prowadzące do powstania niedoborów pokarmowych. Nierzadko, w stanach zapalnych, spotykane są wybroczyny i nadżerki oraz krwawienia spowodowane pęknięciami błony śluzowej. Alkohol powoduje osłabienie zwieracza przełyku i występowanie refluksu żołądkowo – przełykowego, przełyk Barretta, urazowe pęknięcia przełyku oraz zespół Mallory’ego – Weissa.

Wątroba

U ok. 20-30% osób pijących dziennie powyżej 3 standardowych porcji alkoholu (1 porcja zawiera ok. 10 g czystego alkoholu) stwierdza się podwyższenie wartości GGT. Poziom ten, po odstawieniu alkoholu powinien powrócić do normy (norma wynosi 8-54 IU/L) w przeciągu ok. 3 miesięcy. Wątroba, w której metabolizowana jest większość alkoholu, reaguje na jego nadmierną podaż kolejno: stłuszczeniem (u 90% osób pijących intensywnie), zapaleniem (u 40% lub wg. innych autorów u 10-15%), zwłóknieniem a w końcu marskością (15-30% lub wg. innych autorów u 8-10%). Stłuszczenie wątroby polega na nadmiernym odkładaniu się tłuszczu w komórkach wątrobowych i jest procesem w znacznym stopniu odwracalnym tzn. ustępuje po zaprzestaniu picia. Objawy stłuszczenia manifestują się dolegliwościami w okolicy prawego podżebrza i wyraźnym powiększeniem wątroby. Alkoholowe zapalenie wątroby jest kolejnym etapem jej uszkodzenia a objawy i dolegliwości są bardziej nasilone niż w stłuszczeniu. Jeżeli osoba z alkoholowym zapaleniem wątroby pije nadal, w około 80% przypadków, rozwija się zwłóknienie przechodzące w marskość. Marskość wątroby jest stanem, w którym miąższ wątroby (hepatocyty) zostaje zastąpiony przez włóknistą tkankę łączną, która jest bezwartościowa z punktu widzenia funkcji wątroby a jednocześnie utrudnia przepływ krwi przez wątrobę. Objawami marskości są: ogólne osłabienie, chudnięcie, obecność płynu w jamie brzusznej, obrzęki, żółtaczka oraz żylaki przełyku, które mogą powodować obfite krwotoki. Zdaniem niektórych badaczy ryzyko powstania zmian w wątrobie pojawia się już przy dziennym spożyciu 60-80 g alkoholu przez mężczyzn i powyżej 20 g przez kobiety. Pierwotny rak wątroby w 75% przypadków (wg. innych autorów u 15-20%), rozwija się na podłożu marskości wątroby. Wśród hipotez usiłujących wyjaśnić rozwój alkoholowej marskości wątroby podkreśla się znaczenie wpływu alkoholu na czynność błony komórkowej i metabolizm lipidów, wysokiego stężenia aldehydu octowego oraz niedoborów pokarmowych. Wprawdzie alkohol (a szczególnie, tworzony w wątrobie przez dehydrogenazę alkoholową – ADH i ok. 30 razy bardziej toksyczny produkt jego przemiany – aldehyd octowy) jest uznawany za czynnik szczególnie toksyczny dla wątroby, to bardzo ważną rolę w patogenezie poalkoholowego uszkodzenia wątroby odgrywają niedobory pokarmowe. Ciekawostką jest, że u alkoholików, u których z powodu marskości wątroby dokonano przeszczepu wątroby, obserwowano niską, bo tylko 10% częstość powrotu do picia. Z wieloośrodkowych badań, jakie zostały przeprowadzone w USA wynika, że przeżycie przeszczepu wątroby w wybranych przypadkach pacjentów alkoholików, jest takie samo jak w grupie pacjentów, którzy nie nadużywali alkoholu. Większość ośrodków wymaga, przed zabiegiem, co najmniej sześciu miesięcy kontrolowanej abstynencji oraz abstynencji po zabiegu. Picie alkoholu po przeszczepie nie jest jednak tak istotne jak nie przestrzeganie zaleceń dotyczących przyjmowania leków koniecznych po tym zabiegu.

Trzustka

Większość tj. ok. 65% ostrych i przewlekłych zapaleń trzustki oraz związane z nimi uszkodzenia tkanki gruczołowej mają u podłoża nadmierne spożywanie alkoholu. Alkohol powoduje, bowiem zagęszczenie i wytrącanie się, w kanalikach trzustkowych, substancji białkowych (białkowych „korków”, czopów). Spowodowane zaczopowaniem kanalików stany zapalne połączone są często z „autotrawieniem się” trzustki. Inny mechanizm polega na tym, że alkohol powodując nadmierne pobudzenie wydzielania przez trzustkę wywołuje stan zapalny i skurcz dwunastnicy oraz przewodu trzustkowego a to utrudnia odpływ wydzielanych przez trzustkę enzymów trawiennych do dwunastnicy. Zapalenie trzustki może powstać również przez ciągłość jako skutek wcześniejszego zapalenia żołądka i dwunastnicy albo jako wynik „zarzucania” do przewodu trzustkowego treści dwunastniczej. W stanach bardziej zaawansowanych, powikłaniem zapalenia trzustki staje się cukrzyca, ponieważ ulegają zniszczeniu wysepki Langerhansa wytwarzające insulinę regulującą prawidłowy przebieg przemiany cukrów. Przewlekłe, nawracające stany zapalne trzustki są częściej związane z alkoholizmem niż ostre zapalenia trzustki. Przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych badania wykazały, że ponad 75% pacjentów cierpiących na przewlekłe zapalenie trzustki miało w przeszłości doświadczenia z intensywnym piciem a choroba pojawiała się zwykle w przeciągu 5 do 10 lat po takich doświadczeniach. Ostre zapalenia trzustki wiążą się z prawie 5% ryzykiem zgonu natomiast ich przyczyną jest w 10-20% alkoholizm.

Leczenie choroby alkoholowej w WakeUp

Istotą pracy w naszym ośrodku jest stworzenie pacjentowi takich warunków, na bazie mikro edukacji i treningów oraz ćwiczeń, by sam siebie rozpoznał jako osobę uzależnioną i potrzebującą profesjonalnego leczenia. Ponadto zajęcia terapeutyczne w ośrodku WakeUp pomagają w przebudowie stylu życia na abstynencki, uczą rozpoznawania i radzenia sobie z głodem alkoholowym, a także zapobiegania występowania nawrotów choroby. Decydując się na terapię w Ośrodku WakeUp osoba uzależniona ma możliwość skorzystania z najnowocześniejszych metod leczenia choroby prowadzonych przez terapeutów pracujących w różnych nurtach psychoterapii. U nas pacjent może wybrać okres i formę leczenia: stacjonarna terapia czterotygodniowa oraz terapię weekendową (piątek, sobota, niedziela). Dodatkowo po zakończeniu leczenia podstawowego w ośrodku WakeUp, pacjent ma możliwość kontynuowania leczenia w formie terapii pogłębionej, ukierunkowanej na zdobycie wiedzy o nawrotach choroby oraz nabycia umiejętności potrzebnych do życia w trzeźwości. Metody oraz diagnostyka leczenia dobierana jest indywidualnie do każdej osoby, jej problemów oraz potrzeb. Posiadamy wykwalifikowaną oraz kompetentną kadrę, która umożliwi pacjentom odzyskać równowagę. Zapewniamy anonimowość oraz profesjonalną pomoc z uwzględnieniem indywidualnego cyklu leczenia.
alkoholizm

Korzyści terapii uzależnienia alkoholowego w WakeUp

korzyści terapii alkoholowej